wtorek, 16 grudnia 2014

Znieczulenie pacjenta z zespołem Ehlersa-Danlosa (informacje ogólne)

http://goodhealthhub.com
Zespół Ehlersa-Danlosa, w zależności od typu jest spowodowany defektami biochemicznymi m.in. kolagenu, hydroksylazy lizylowej i innych substancji. Chorobę charakteryzuje hipermobilność (nadmierna ruchomość) stawów, dyslokacje (zmiana położenia kości w obrębie stawów) stawów, zwiększone ryzyko powstawania tętniaków, wrażliwa na uszkodzenia skóra i nadmiernie rozciągliwa. Na dzień dzisiejszy choroba pozostaje niewyleczalna. Każdy typ różni się między sobą, nie tylko objawami, ale też wspomnianym wcześniej defektem biochemicznym i możliwościami leczenia. Jedne procedury medyczne nie zaszkodzą osobom z określonym typem ZED, natomiast u innych mogą okazać się śmiertelne. Szczegóły na temat zespołu Ehlersa-Danlosa >> tutaj i tutaj.

piątek, 28 listopada 2014

Znieczulenie pacjenta z postępującym kostniejącym zapaleniem mięśni

ifopa.org
Fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP), znana w polskim piśmiennictwie jako postępujące kostniejące zapalenie mięśni lub postępująca fibrodysplazja kostniejąca to rzadka choroba genetyczna polegająca na występowaniu heterotopowych kostnin (obserwowanych jako masy guzopodobne) w różnych miejscach na ciele, które w efekcie unieruchamiają człowieka w jednej, niezmiennej pozycji. Choroba jest spowodowana mutacją w genie ACVR1, a jej rozpowszechnienie oszacowano na 1:2 000 000.

U większości chorych - już w okresie noworodkowym i niemowlęcym widoczne są pierwsze objawy FOP, a są to: skrócenie i koślawość paluchów stóp. To one powinny zwrócić uwagę lekarza neonatologa badającego dziecko po urodzeniu.

wtorek, 25 listopada 2014

Omyłkowe podanie bupiwakainy do naczynia żylnego

Bupiwakaina jest środkiem znieczulenia miejscowego. Zwykle jest stosowana w znieczuleniu nasiękowym, nerwów obwodowych, splotów nerwowych, a także podpajęczynówkowym i zewnątrzoponowym. Ponadto wykorzystywana jest w terapii bólu pooperacyjnego lub porodowego w tzw. analgezji zewnątrzoponowej (ciągły wlew bupiwakainy do przestrzeniu zewnątrzoponowej). Bupiwakainy nie wolno podawać dożylnie, ponieważ może doprowadzić to do stanu zagrożenia życia.

Do niezamierzonego podania bupiwakainy do naczynia krwionośnego może dojść m.in. podczas wykonywania wyżej wymienionych znieczuleń lub też jeśli przez pomyłkę podłączymy pompę infuzyjną z bupiwakainą do cewnika w żyle. 

sobota, 4 października 2014

Mój pierwszy dzień na anestezji - nagrodzony tekst

Serdecznie dziękujemy za nadesłane opisy Waszego pierwszego dnia przy znieczuleniu. Wszystkie opisy były bardzo ciekawe i trudno nam było podjąć decyzję. Jednak już dzisiaj publikujemy tekst nagrodzony w konkursie "Mój pierwszy dzień na anestezji". Jego autorem jest Pielęgniarz, który od niedawna pracuje na anestezjologii i intensywnej terapii.
"Pierwsze spotkanie z oddziałem było dość przyjemne, większość pracujących tu osób była życzliwa, starała się wspomóc mnie w pierwszych godzinach nowej pracy na nowym stanowisku. Oddziałowa zapoznała mnie z osobami pełniącymi dyżur tego dnia, przydzielając mi mojego "Anioła Stróża". Tą osobą była Barbara, pracująca już dość długo, a mająca mnie wprowadzić w tajniki pielęgniarstwa anestezjologicznego. Około godziny 7, gdy pacjent planowany do zabiegu miał podaną premedykację stanąłem w drzwiach sali operacyjnej numer 2 - nazywanej na oddziale "krótką" salą. Wtedy każda nazwa brzmiała dziwnie obco, przez co nie zagłębiałem się bardziej w szczegóły dotyczące nomenklatury. Po przewiezieniu pacjenta na salę oraz ułożeniu na stole operacyjnym moja nowa koleżanka powiedziała, żebym stanął za nią i obserwował wszystko co będzie działo wokół mnie.

piątek, 26 września 2014

Recenzja książki: Anestezjologia i intensywna terapia położnicza

Położnictwo jest specyficzną dziedziną medycyny, bowiem łączy w sobie szoroko pojętą opiekę nad kobietą w ciąży, podczas porodu i w okresie poporodowym. Jej unikatowość przekłada się także na specyfikę działań anestezjologicznych i nad ewentualną intensywną terapią kobiety ciężarnej lub po porodzie. Przystępnym kompendium wiedzy z omawianego zakresu jest publikacja Profesora Zdzisława Kruszyńskiego pt. Anestezjologia i Intensywna Terapia Położnicza.

Książka została wydana w 2013 roku przez Wydawnictwo PZWL. Jej treść została podzielona na dwa działy: Anestezjologię położniczą i Położnicze stany naglące. W części pierwszej zostały omówione ogólne problemy anestezji położniczej, specyfika bólu porodowego, rodzaje znieczuleń do porodu siłami natury i przez cięcie cesarskie. Uwzględniono także aspekt znieczulenia w wybranych stanach położniczych jak np. problem znieczulenia ciężarnej z otyłością, wadami serca, czy chorobą układu nerwowego. Zostały również przedstawione powikłania znieczulenia położniczego (m.in. popunkcyjne bóle głowy, wybudzenie śródoperacyjne, czy też bóle pleców). W częci drugiej autor szczegóowo podaje informacje na temat nadciśnienia ciążowego i zespołu HELLP, wstrząsu krwotocznego, septycznego i zatorowości płucnej. Odrębny rozdział poświęcono też resuscytacji krążeniowo-oddechowej u ciężarnej i cięcia cesarskiego u kobiety ciężarnej z zatrzymaniem krążenia.

Atutem książki jest przejrzyste podanie treści, duża ilość schematów i tabel, a także proste w odbiorze ryciny. Lekturę znacznie ułatwia zamieszczony na początku wykaz najczęściej używanych skrótów. Mimo, iż jest to publikacja polecana przez Wydawnictwo dla anestezjologów i ginekologów położników, uważamy także, że stanowi właściwe przygotowanie merytoryczne dla pielęgniarek anestezjologicznych pracujących na blokach porodowych.

Książkę można nabyć na stronie Wydawnictwa PZWL

środa, 9 lipca 2014

Przetoczenie krwi niezgodnej grupowo - objawy i postępowanie

Przetoczenie krwi niezgodnej grupowo w układzie AB0 skutkuje pojawieniem się ostrego odczynu hemolitycznego. Należy on do ciężkich powikłań poprzetoczeniowych, które mogą pojawić się jeszcze w trakcie transfuzji krwi lub dopiero w ciągu kolejnej doby. Przebieg odczynu zależy od liczby przetoczonych, niezgodnych grupowo czerwonych krwinek. Pierwsze objawy można zaobserwować już po przetoczeniu 0,5 ml niezgodnej grupowo krwi, cięższe po 5-20 ml, a zagrożenie życia - po 30 ml. Są to zatem niewielkie objętości!

piątek, 13 czerwca 2014

Recenzja książki: Anestezjologia ambulatoryjna Johan'a Raeder'a

W dobie współczesności społeczeństwo żyje szybko. Chciałby również szybko się leczyć i wracać do zdrowia, a tym samym do swoich obowiązków. Naprzeciw potrzebom pacjentów również wychodzi medycyna, oferując m.in. zabiegi w ramach "chirurgii jednego dnia". Jednak nawet krótkotrwałym zabiegom może towarzyszyć ból i lęk, a chirurg w celu precyzyjnego wykonania zabiegu będzie potrzebował pewnego unieruchomienia pacjenta. Tu z kolei ogromne zasługi przypisuje się anestezjologom i tajnikom anestezji ambulatoryjnej...

Aby czerpać wiedzę o nowoczesnych technikach anestezjologicznych, istotnych w znieczuleniach do zabiegów krótkich i mało inwazyjnych, niezbędna jest aktualna i rzetelna literatura. Dzisiaj pragniemy Wam przedstawić pierwszy na polskim rynku przewodnik na temat organizacji zabiegów i znieczuleń w trybie ambulatoryjnym. 

Anestezjologia ambulatoryjna to autorska publikacja Johan'a Raeder'a, która ukazała się w Polsce w roku 2013, pod redakcją naukową Dr n. med. Dariusza Kossona. Johan Raeder jest profesorem, anestezjologiem klinicznym, pracującym w Ullevaal Univerity Hospital i na Uniwersytecie w Oslo. Jego zainteresowania obejmują m.in. farmakologię anestezjologiczną, monitorowanie głębokości znieczulenia, anestezję bariatryczną, ból pooperacyjny oraz aspekty kliniczne znieczuleń ambulatoryjnych. 

piątek, 11 kwietnia 2014

Recenzja: Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej - ICNP® w praktyce pielęgniarskiej

Na polskim rynku pojawiła się nowatorska publikacja pod redakcją naukową Doroty Kiliańskiej - Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej - ICNP® w praktyce pielęgniarskiej. W dobie komputeryzacji i migracji ludności zwraca się szczególną uwagę na jednolitość opieki zdrowotnej, którą można uzyskać przez wprowadzenie Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej ICNP® i elektroniczną dokumentację medyczną. Klasyfikacja ta ma ułatwić prowadzenie rzetelnej opieki, wymianę informacji o pacjencie między pielęgniarkami z całego świata, a także usystematyzować proces pielęgnowania pacjenta (klienta) i tym samym chronologicznie rozwiązywać jego problemy zdrowotne. Jednakowo na całym świecie, gdziekolwiek pacjent (klient) się znajdzie.

sobota, 5 kwietnia 2014

Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej - ICNP® w praktyce pielęgniarskiej Red. naukowa Dorota Kilańska

Mamy zaszczyt przedstawić Wam publikację pod redakcją  naukową Doroty Kiliańskiej: Międzynarodowa Klasyfikacja Praktyki Pielęgniarskiej - ICNP® w praktyce pielęgniarskiej. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa PZWL otrzymamy egzemplarz recenzyjny, zatem w niedługim czasie na blogu przeczytacie naszą recenzję książki. Dziś krótka notka o tak wyczekiwanej publikacji.

Pierwsza na polskim
rynku wydawniczym publikacja dotycząca zastosowania w praktyce Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniarskiej ICNP® zalecanej przez Międzynarodową Radę Pielęgniarek (ICN).

Podręcznik będzie 
wspierał praktykę pielęgniarską i przygotowywał pielęgniarki do konstruowania planu opieki na podstawie ujednoliconej terminologii. Umożliwi to interpretację danych na poziomie międzynarodowym. 

Przykłady standardów 
planu opieki zostały opracowane po raz pierwszy dla potrzeb wdrożenia do elektronicznej dokumentacji medycznej.

Książka będzie 
doskonałym narzędziem w codziennej praktyce: pozwali na doskonalenie umiejętności w zakresie cyfryzacji (dokumentowanie danych, interoperacyjność danych) oraz ułatwi zarządzanie zmianami w systemie ochrony zdrowia.
 
Publikację kupisz w księgarni internetowej >> PZWL

środa, 5 marca 2014

Karmienie przez PEG - ważne zasady!

Jakie są rodzaje mieszanek odżywczych, stosowanych w leczeniu żywieniowym?

Leczenie żywieniowe, polega na odpowiedniej podaży, indywidualnie dobranej mieszanki odżywczej. Można wyróżnić mieszanki własne, przemysłowe oraz łączyć obydwa rodzaje.

Mieszanka własna, to zmiksowana dieta własna, przygotowywana z tych produktów spożywczych, które można kupić. Zatem jej minusem jest niepewny skład. Może wówczas dojść do nieświadomej podaży substancji, na które dziecko wykazuje uczulenie (aspartam, laktoza, gluten, cholesterol i inne tłuszcze). Przygotowanie takiej mieszanki zajmuje dużo czasu i jest trudne. Trzeba wiedzieć, jaką powinna mieć konsystencję i temperaturę. Nie może być ani za gęsta, ani zbyt rozcieńczona, ponieważ w pierwszym przypadku może doprowadzić do zatkania zgłębnika, a w drugim do niedoborów i niedożywienia.

niedziela, 23 lutego 2014

Kiedy wymienia się PEG-a i jak to wygląda?


W zależności od rodzaju PEG-a i staranności jego pielęgnacji, dokonuje się jego wymiany. Pierwsza wymiana może nastąpić po około pół roku od założenia. Wymiana PEG-a odbywa się na ogół w warunkach szpitalnych, podczas krótkotrwałej sedacji lub znieczulenia dożylnego, z pełnym nadzorem anestezjologicznym. 

Zgłębnik odcina się przy skórze, a część, która znajduje się wewnątrz, jest wyciągana za pomocą endoskopu. Następnie zakłada się albo PEG, albo gastrostomię typu „grzybek”, albo sporadycznie cewnik Foley'a, który nie jest przeznaczony w pierwotnym zamierzeniu, do podaży pokarmu.

sobota, 15 lutego 2014

Ośrodkowe ciśnienie żylne

OCŻ jest to ciśnienie panujące w układzie dolnej i górnej żyły głównej. Jest ono także równe ciśnieniu w prawym przedsionku. W warunkach prawidłowych wynosi: 4-10 cm H2O (centymetrów słupa wody!). Pomiar uzyskuje się używając manometru wodnego.

Przed pomiarem jeżeli pacjent jest przytomny wyjaśniamy cel zabiegu i informujemy na czym on polega. Sprawdzamy czy wkłucie centralne jest drożne. Zamykamy wszystkie kraniki drenów doprowadzających leki z pomp infuzyjnych. Następnie wyznaczamy punkt odniesienia do pacjenta, zaznaczamy punkt pomiaru na klatce piersiowej (dla ujednolicenia punktu pomiaru, można na pacjencie zaznaczyć markerem wytyczony raz punkt, by kolejne pielęgniarki mierzyły OCŻ w odniesieniu do tego punktu).

wtorek, 11 lutego 2014

Opieka dziecka po założeniu PEGa - pielęgnacja PEGa

Na co trzeba zwrócić uwagę opiekując się dzieckiem po zabiegu i pielęgnując PEG?
Dziecko po założeniu gastrostomii metodą endoskopową, pozostaje w szpitalu dobę. W ciągu tej doby, tzw. „doby zero”, otrzymuje dożylnie płyny zlecone przez lekarza prowadzącego. Lekarz i/lub pielęgniarka kontrolują stan rany, a także sprawdzają, czy istnieje możliwość przemieszczenia zgłębnika o około 5mm, po umieszczeniu gazika „Y” pod płytką zewnętrzną.
Pierwsza zmiana opatrunku, ma miejsce rano w pierwszym dniu po założeniu PEG-a. Gaziki wymienia się do momentu powstania prawidłowej ziarniny rany, czyli do około tygodnia. Po usunięciu gazika „Y”, zdejmuje się płytkę i dokonuje oględzin okolic PEG-a, pod kątem wystąpienia objawów infekcji lub alergii.
Przed założeniem opatrunku przemywa się okolice gastrostomii zleconym środkiem dezynfekującym i dokładnie osusza. Następnie, wykonuje się manewr wsunięcia PEG-a na około 2-3cm w głąb żołądka, obrócenia go o około 180º i z powrotem delikatnie wyciąga, do momentu wyczucia oporu. Takie działanie zapobiega powstaniu zrostów.

czwartek, 23 stycznia 2014

Blokady splotów nerwowych - splot ramienny

Obwodowa blokada nerwów polega na podaniu środka znieczulającego bezpośrednio w sąsiedztwo nerwów, pni nerwowych i splotów nerwowych. Charakteryzuje się zniesieniem bólu, odruchów obronnych i napięcia mięśni. Nie znosi świadomości pacjenta, co jest jej istotną zaletą.

Technika blokady splotu ramiennego
Splot ramienny jest utworzony przez brzuszne nerwy rdzeniowe odchodzące od segmentów rdzenia kręgowego C5-Th1 i niekiedy od C4-Th2. Blokada polega na wstrzyknięciu leku o wysokim stężeniu (1,5%-2% Lidokainy + 0,5% Marcainy ) do anatomicznych punktów, w których przebiegają nerwy. Punkty te widoczne są pod kontrola USG lub za pomocą elektronicznej stymulacji , gdy uzyskujemy parestezje (odczuwane przez pacjenta jako „przejście prądu”) podczas wprowadzania do nich igły. Po podaniu leku, znieczulona kończyna może zacząć się robić ciężka, „drętwa”, ciepła. Pacjent nie może nią poruszać. Należy wtedy zabezpieczyć znieczulona kończynę. Blokadę splotu ramiennego można uzyskać z dojścia pachowego (wg De Jonga), nadobojczykowego (wg Macintosha i Mushina) lub między mięśniami pochyłymi (wg Winniego).

poniedziałek, 20 stycznia 2014

Kiedy wezwać pogotowie do chorego psychicznie?

Wydawać by się mogło, że to bardzo proste pytanie. Jednak niewiele osób jest w stanie prawidłowo na nie odpowiedzieć. Przebieg chorób psychicznych cechuje różna dynamika. Pojawia się wiele destrukcyjnych objawów, które mogą stać się zagrożeniem dla otoczenia, ale i dla samego człowieka. Jakie stany psychiczne powinny nas skłonić do wezwania pogotowia ratunkowego do chorego psychicznie? O tym właśnie dzisiaj...

Krótko, zwięźle i na temat: pogotowie wzywamy w przypadku gdy:

- chory kolejny dzień odmawia przyjęcia posiłku i płynów, a także zleconych przez lekarza prowadzącego leków,

- zachowuje się tak jakby miał omamy lub urojenia (zatyka uszy, "rozmawia z kimś", zamyka oczy i zgłasza, że "kogoś" widzi, "oklepuje" swoje ciało jakby "zabijał, strącał robaki"),

środa, 15 stycznia 2014

Znieczulenie zewnątrzoponowe - znieczulenie w terapii przeciwbólowej

Znieczulenie zewnątrzoponowe jest rodzajem blokady centralnej, w której leki podane do przestrzeni zewnątrzoponowej kanału kręgowego powodują przerwanie przewodnictwa nerwowego. Znieczulenie zewnątrzoponowe nie działa od razu, ale rozpoczyna się powoli. Można je wykonać w dowolnej części kręgosłupa. Po wprowadzeniu specjalnego cewnika do przestrzeni zewnątrzoponowej można więc uzyskać ciągłe znieczulenie zewnątrzoponowe wybranych partii ciała.

Środki znieczulenia zewnątrzoponowego:

- Bupiwakaina – długo działający amid. Do znieczulenia z.o stosuje się dawki o stężeniu 0,5% (Marcaina 0,5%)
-Ropiwakaina – długo działający amid. Do znieczulenia z.o stosuje się dawki o stężeniu od 0,5%- 1,0%. Najczęściej 0,75% (Naropina 1%)
- Opioidy – Sufentanyl, Fentanyl

środa, 1 stycznia 2014

Jak zakłada się PEG?

http://www.macmillan.org.uk
Na czym polega wykonanie zabiegu przezskórnej endoskopowej gastrostomii?
Wykonanie przezskórnej endoskopowej gastrostomii, powinno odbywać się w warunkach bloku operacyjnego, z zachowaniem wszelkich procedur sanitarno-epidemiologicznych. Dziecko jest znieczulane ogólnie, a nad jego stanem czuwa zespół anestezjologiczny. Najczęściej zakłada się PEG metodą „pociągania”, wybierając rurkę stomijną o szerokim świetle. Zapobiega to zatykaniu się PEG-a.

Przebieg zabiegu jest następujący:

Znieczulenie dzieci z zespołem Leigha

Zespół Leigha to choroba dziedziczona na wiele sposobów, zatem jest określana jako heterogenna etiologicznie choroba mitochondrialna, uwar...