środa, 15 stycznia 2014

Znieczulenie zewnątrzoponowe - znieczulenie w terapii przeciwbólowej

Znieczulenie zewnątrzoponowe jest rodzajem blokady centralnej, w której leki podane do przestrzeni zewnątrzoponowej kanału kręgowego powodują przerwanie przewodnictwa nerwowego. Znieczulenie zewnątrzoponowe nie działa od razu, ale rozpoczyna się powoli. Można je wykonać w dowolnej części kręgosłupa. Po wprowadzeniu specjalnego cewnika do przestrzeni zewnątrzoponowej można więc uzyskać ciągłe znieczulenie zewnątrzoponowe wybranych partii ciała.

Środki znieczulenia zewnątrzoponowego:

- Bupiwakaina – długo działający amid. Do znieczulenia z.o stosuje się dawki o stężeniu 0,5% (Marcaina 0,5%)
-Ropiwakaina – długo działający amid. Do znieczulenia z.o stosuje się dawki o stężeniu od 0,5%- 1,0%. Najczęściej 0,75% (Naropina 1%)
- Opioidy – Sufentanyl, Fentanyl

Technika znieczulenia zewnątrzoponowego:
- Technika ustąpienia oporu: polega na różnicowaniu się oporu podczas wprowadzania igły do przestrzeni zewnątrzoponowej. Największy opór stanowi więzadło żółte, w momencie jego przebicia opór nagle zanika- w tym momencie igła znajduje się już w przestrzeni zewnątrzoponowej.
W celu uzyskania pewności, że igła znajduje się w przestrzeni z.o lekarz strzykawką niskooporową wypełnioną solą fizjologiczną lub powietrzem naciska lekko tłok, który powinien się lekko przesuwać przy powolnym wprowadzaniu igły.

- Technika wiszącej kropli: Kropla soli fizjologicznej na końcu igły zostaje zassana po dojściu do przestrzeni zewnątrzoponowej z powodu panującego w niej niższego ciśnienia.

- Pojedynczego wkłucia: Po wkłuciu się do przestrzeni zewnątrzoponowej lekarz podaje dawkę testową 0,5ml/s. Następnie po wyciągnięciu strzykawki sprawdza czy z igły nie wycieka płyn mózgowo – rdzeniowy. Jeżeli płyn ten nie wycieka lekarz podaje resztę anestetyku miejscowego.

Dojście boczne: wybiera się w przypadku trudności podczas punkcji kręgosłupa lędźwiowego lub do punkcji przestrzeni zewnątrzoponowej w środkowej części kręgosłupa piersiowego.

Ciągłe znieczulenie zewnątrzoponowe
Dzięki ciągłemu znieczuleniu zewnątrzoponowemu możliwe jest kierowanie czasem i rozległością znieczulenia. Przydatne jest w długotrwałych operacjach, w znieczuleniach położniczych oraz w leczeniu bólu pooperacyjnego. Po wykonaniu punkcji do przestrzeni zewnątrzoponowej przez igłę punkcyjną wprowadza się cewnik z tworzywa sztucznego 20G na głębokość 2-3 cm i przykleja się go na skórze. Następne dawki leku wprowadza się przez cewnik. Np. zestaw Brauna Perifiks. Stałe znieczulenie możliwe jest dzięki podłączeniu do zestawu wlewu dawkowanego dzięki pompie infuzyjnej (po przeliczeniu dawki znieczulającej - mililitry na godzinę).

Wskazania:
- operacje chirurgiczne i ortopedyczne w obrębie miednicy
- operacje chirurgiczne i ortopedyczne kończyn dolnych
- zabiegi ginekologiczne, cięcie cesarskie i poród siłami natury
- rehabilitacja po zabiegach ortopedycznych np. w obrębie kolana

Przeciwskazania:
- małopłytkowość
- zaburzenia krzepnięcia
- przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych
- wzmożone ciśnienie śródczaszkowe
- choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa
- infekcje w miejscu wkłucia

Ułożenie pacjenta do znieczulenia 
Aby przeprowadzić znieczulenie zewnątrzoponowe należy ułożyć pacjenta w pozycji siedzącej z lekko rozstawionymi i opartymi nogami lub leżącej na boku z podkurczonymi kończynami dolnymi. Głowę i kończyny dolne pacjent przygina delikatnie do klatki piersiowej. Takie ułożenie ułatwia wprowadzenie igły do przestrzeni międzykręgowej.

Możliwe powikłania:

  • Ból pleców
  • Przebicie opony twardej z następowymi bólami głowy
  • Wymioty i nudności.
  • Zatrzymanie moczu – trudności z oddawaniem moczu
  • Powstanie krwiaka w przestrzeni zew.oponowej
  • Zapalenie mózgu i opon mózgowo rdzeniowych

Przygotowanie zestawu (ciągłe znieczulenie z.o):
Zestaw znieczulenia zewnątrzoponowego jest sterylny i jednorazowy. Zawiera on:
  • zestaw np. Perifiks firmy Braun składający się z igły typu Touhy (pustej i drożnej, zakrzywionej delikatnie na końcu igły), cewnika, łacznika do cewnika, płaskiego filtra i strzykawki niskooporowej
  • środek znieczulający np. Marcainę 0,5 %
  • opioid: Fentanyl
  • igłę, strzykawkę do znieczulenia skóry
  • środek do znieczulenia skóry np. Lidnocainę 2%
  • sól fizjologiczną
  • jałową serwetę z otworem, jałowe rękawiczki, sterylne gaziki, pęsetę (lub inne narzędzie chwytne), środek do dezynfekcji skóry, plaster typu Cosmopor oraz miskę nerkowatą

eM


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Znieczulenie dzieci z zespołem Leigha

Zespół Leigha to choroba dziedziczona na wiele sposobów, zatem jest określana jako heterogenna etiologicznie choroba mitochondrialna, uwar...