Przenosimy się teraz w ciekawy świat leków. Tak silnych, że powodują uśpienie...Sewofluran – gaz anestetyczny podawany przez parownik i układy rur z aparatu do znieczulenia, wywołuje głęboki sen, teoretycznie ma przyjemny zapach, praktycznie jest to zapach podobny do aromatu lakieru do paznokci, łatwo się z niego wybudza, czasem po zakończeniu znieczulenia możliwe są drżenia ciała.
Podtlenek azotu – czyli „gaz rozweselający”, o działaniu lekko nasennym, a bardziej przeciwbólowym, nie jest jednak przez wszystkich anestezjologów „lubiany”, a i zauważa się rezygnację z jego stosowania, z uwagi na toksyczność.
Tiopental – dożylny lek usypiający, wykorzystywany także do wywoływania śpiączek farmakologicznych w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii medycznej. Jest też wykorzystywany w leczeniu stanu padaczkowego.
Propofol – dożylny lek usypiający, umożliwiający krótkie znieczulenie i szybkie budzenie pacjenta. Ma postać białego płynu – emulsja tłuszczowa – szybkie podanie jest bolesne dla pacjenta. Jest przeciwwskazany przy alergii na białko mleka i jaja kurzego. Istnieją jednak postaci leku wolne od składnika alergizującego. Ostrożnie jest stosowany u pacjentów z padaczką, odwodnionych i zaburzeniami gospodarki tłuszczowej.
Etomidat – dożylny lek usypiający, zalecany zwłaszcza przy znieczulaniu pacjentów z chorobami serca; często po wstrzyknięciu zauważa się lekkie mioklonie, czyli „zrywania” mięśni. Jego działanie jest krótkotrwałe.
Ketamina – to dość specyficzny lek usypiający. Oprócz snu może wywoływać halucynacje i dość bogate marzenia senne oraz wokalizacje. Dlatego w celu łagodzenia tych przeżyć, jest podawana razem z benzodiazepinami, np. midazolamem lub łagodzona barbituranami, np. tiopentalem.
Fentanyl i Sufentanyl – to opioidowe leki przeciwbólowe, podawany podczas wprowadzania do znieczulenia. Jest bardzo silnym lekiem. Szybkie podanie może wywołać charakterystyczny kaszel, a czasem też zahamowanie ośrodka oddechowego i bezdech. Inne działania uboczne to nudności, wymioty i alergia. Leki te są syntetycznymi pochodnymi morfiny: fentanyl jest 100 razy silniejszy od morfiny, sufentanyl 500-1000 razy silniejszy od morfiny; od fentanylu 5-10 razy. Fentanyl powtarza się w kondukcji średnio co około 20 minut, sufentanyl zazwyczaj podaje się pompą strzykawkową, z ustalonym w czasie przepływem leku.
Morfina – jest raczej wykorzystywana do leczenia bólu pooperacyjnego. Jest silnym lekiem przeciwbólowym, którego podaż trzeba powtarzać co kilka godzin. Może powodować depresje oddechową i uczulenia.
Leki zwiotczające – są ich dwie grupy, jednak nie będziemy się rozwodzić nad ich różnicami w mechanizmie działania. Przedstawicielem jednej jest chlorek suksametonium, czyli Skolina, działająca niemal błyskawicznie i krótko, zalecana przy znieczuleniach w trybie nagłym, jeżeli zachodzi obawa, ze pacjent niedawno przyjął posiłek. Jest odpowiednia do krótkich znieczuleń z intubacją. Może jednak wywołać hipertermię złośliwą, o której szerzej w powikłaniach znieczulenia ogólnego. Leki z drugiej grupy to słynny pancuronium, czyli Pavulon, atracurium, czyli Tracrium, rocuronium czyli Esmeron, wekurorium czyli Norcuron. Ich działanie to kilkanaście do kilkudziesięciu minut. Dzieki zwiotczeniu możliwa jest intubacja oraz prowadzenie operacji wymagających „plastycznosci” ciała, np. repozycje złamań, operacje na narządach jamy brzusznej.
Atropina – jest to lek podawany w celu zapobiegania bradykardii, czyli zwolnienia akcji serca na, skutek podrażnienia gałęzi nerwu błędnego podczas intubowania oraz w odpowiedzi na działanie leków przeciwbólowych, nasennych i zwiotczających (które też spowalniają akcję serca). Wykorzystuje się również jedno z działań ubocznych leku, jak zmniejszenie wydzielania śliny, co też ułatwia instrumentację dróg oddechowych.
"Odtrutki" – istnieje kilka podstawowych odtrutek na leki znieczulenia ogólnego. Pierwszą z nich jest nalokson (Naloxon, Narcan) – stosowany w celu odwrócenia depresji oddechowej wywołanej przez opioidy. Niestety niweluje też działanie przeciwbólowe tych leków, a poza tym dawka musi być kilkakrotnie powtarzana, ponieważ jego czas działania jest o wiele krótszy niż działanie opioidu. Kolejna odtrutka to neostygmina (Neostygmin, Polstygmina, Syntostygmin), wykorzystywana do odwracania działania leków zwiotczających, takich jak np. atracurium. Z kolei działanie rokuronium i wekuronium odwraca sugammadeks (Bridion).
K.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz